Warp Records, "de thuishaven van visionaire post-genre muziek", herbergt al sinds '89 artiesten die de regels van de elektronische muziek aan hun laars lappen. Met artiesten die staan voor avontuur en grensverleggende visie, blijft het tot op vandaag een van 's werelds meest creatieve en onafhankelijke platenlabels.

We zijn heel excited om deze 4 waanzinnige Warp artiesten te verwelkomen op ons BRDCST-festival.

4 april: Autechre

AE is al meer dan 35 jaar onnavolgbaar en onimiteerbaar met hun stuiterende electronica die tegelijkertijd complex, abstract, donker, kubistisch maar evenzeer funky klinkt. Hun jongste tweeluik SIGN en PLUS (2020) klonk volgens Stereogum dan ook eerder als “some of the most human music they’ve ever made”. Hun jongste passage in België dateert alweer van 2016. De Standaard schreef daarover destijds: “Autechre is live nog altijd pure avant-garde: uitdagend, verbluffend en inspirerend.” Over hun meest recente VK-tour zei The Guardian dan weer: “Autechre’s live environment is liable to switch at any moment from dreamscape to nightmare. It’s futuristic music made of sonic ruins – fragments unearthed from the darkness. - ****”

7 april: Clarissa Connelly 

De Schots-Deense componiste, producer, zangeres en multi-instrumentaliste Connelly heeft al een Nordic Music Prize op zak en werd getekend door Warp, net zoals BRDCST-acts Autechre, Oneohtrix Point Never en Slauson Malone 1. Beïnvloed door Keltische mythologie, laveert Connelly tussen de muzikale leefwereld van zowel Kate Bush als Vashti Bunyan.

7 april: Slauson Malone 1

Nu al een Warp-icoon: Jasper Marsalis - zoon van de befaamde jazztrompettist Wynton Marsalis - ook bekend als Slauson Malone 1. Marsalis leverde onder andere beats voor Solange en Earl Sweatshirt en zijn Warp-debuut Excelsior is volgens Line Of Best Fit een “masterpiece of American surrealism. As if Frank Ocean’s ‘Blonde’ was re-imagined as Brain Wilson’s ‘Smile’”. Zijn optredens zijn eerder performances te noemen. Oor (over zijn passage op Le Guess Who?): “Malone 1 begint zijn set al improviserend op akoestische gitaar. Dan springt hij het publiek in, krijst in de microfoon, klimt weer het podium op, deconstrueert zijn liedjes tot verwarrende collages, citeert Afrika Bambaataa en covert producersgenie Joe Meek’s ‘I Hear A New World’.”

8 april: Oneohtrix Point Never 

De uit Brooklyn afkomstige muzikant/componist Daniel Lopatin legde sinds zijn debuut in ’07 een ronduit indrukwekkend parcours af. Met releases op Editions Mego en later Warp als thuishaven, wist Oneohtrix Point Never – OPN voor de vrienden – zich op te werken tot de wereldtop der electronica-artiesten. Hij werkte samen met o.a. James Blake, Iggy Pop en Rosalía, stond live aan de zijde van ANOHNI (ook in AB) en The Weeknd (tijdens de Super Bowl halftime show). Hij leverde productiewerk af voor o.a. FKA Twigs, David Byrne en Moses Sumney. Zijn installaties en werken waren al te zien op prestigieuze plekken als The Park Avenue Armory en MoMA PS1 in New York, alsook in Tate Britain in Londen. Soundtracks verzorgde hij o.a. voor Sofia Coppola’s The Bling Ring.

OPN trekt als laatste act de deur van BRDCST achter zich dicht. Het wordt een aftershow met een bloemlezing van vroeger werk – van Returnal over Replica, R Plus 7 tot Age Of - én uiteraard van zijn jongste album Again dat mede tot stand kwam dankzij AI. ”’Again’ features some of his most touching music”, aldus The Guardian. Hij wordt bijgestaan door long-time collaborator Nate Boyce “who developed a new real-time animation system that updates the graphical themes dating back to their earliest collaborations”. Een review uit Australië na OPN’s passage in Sydney in ‘23: “This show was a pure sensory hallucination.”