Dit najaar vond in Copenhagen alweer de 17de editie plaats van deze uitgebreide wereldmuziekbeurs. Meer dan vier dagen en nachten muziek beluisteren en zaken doen in de kille dure Deense hoofdstad. We mogen niet klagen, maar voor de vele artiesten uit armere warmere landen moet deze 'foire' toch wel extreem kostelijk zijn. Een grapje tussendoor kan helpen? De organisatie achter Womex zetelt in Berlijn en voor de volgende Womex van 2012 kozen de Duitsers voor Thessaloniki. Dat is in Griekenland, jawohl!

Meteen één uitschieter, bijna letterlijk? BOMBINO uit Niger!

Eindelijk een voorman en een kwartet dat strak speelde en toch mateloos op dreef geraakte, zichzelf zowat oversteeg maar dat net niet deed, zoals meester Santana dat wel kan (bijvoorbeeld op die sessie met Tinariwen.)

Meteen na Womex schitterde Bombino blijkbaar ook al weer bij Jools!

Yep, altijd hetzelfde, altijd anders!

En dan weer live, dinsdag 15 november in de Parijse 'La Dynamo de Banlieues Bleues': Bombino met Tamikrest, en deze laatsten natuurlijk ook weer in de AB voor die 'Mali desert blues delicatessen' dubbel affiche met TAMIKREST & VIEUX FARKA TOURE op woensdag 16 november.

Hier mag u stoppen met lezen.

Want Bombino dus. Maar waren ook nog vermeldenswaard, hou u vast: BLITZ THE AMBASSADOR uit Ghana en de USA; BAIANASYSTEM uit Brazilië; FERRO GAITA uit Cabo Verde; sur-place trance veteraan BOUBACAR TRAORE; CELSO PINA met hun Mexicaanse coimbra; THE OTHER EUROPEANS uit, hou u nog meer vast: 'Moldova, Hungary, Bulgaria, France, UK, USA, Germany'; ARA DINKJIAN uit 'Armeny, Greece, USA', CARMINHO uit Portugal; SOTHO SOUNDS uit Lesotho; LE VENT DU NORD met hun typische Canadees gestampte folk; de ook van Sfinks bekende Siberische dames van AYARKHAAN en hun indrukwekkend dreigende keel en mondharp concert...

Wie vragen heeft bij al deze mooie (nieuwe?) namen: roep maar en ik lever commentaar!

Desnoods ook nog bij Diego Guerrero y El Solar de Artistas, Alamaailman Vasarat... de Ierse MAIRTIN O'CONNOR BAND, de Fin ANTTI PAALANEN en de fusion funkjazz van IBRAHIM MASSOUF... En dan moeten we nog bekennen dat de forse worldfolk van JUJU zeer stimulerend rockend werkte, ondanks het net wat te enthousiaste gedoe van Robert Plant vriend Justin Adams.

Mogen altijd blijven dromen van crossover succes a là Vampire Weekend: de net wat te slimme Amerikanen van MATUTO.

En mogen ze nog veel pastis mogen mogen: de Fransen van MOUSSU T ET LEI JOVENTS, ex Massilia Sound System en nu de baan op met een een soort nep gezellige tussenoorlogse vaudeville act. Baguette, anyone?

Nog een persoonlijk favorietje: het Japanse duo SHUNSUKE KIMURA & ETSURO ONO met hun heerlijk doorklinkende snaarinstrumentjes, een soort banjootje of luitje plus al eens een fluitje, en een repertoire dat almeteens dicht bij metal ging aanleunen.

Genoeg moeilijke namen? Weet dat LA CHIVA GANTIVA hier al veel bekender is ondertussen. Hun Rafael Espinel die doet dat wel, promo en zo!