Excuses, alles een beetje later, ondertussen teveel weekendkranten gelezen (en een kleine stroompanne, u kent dat wel, dat soort excuses.)

Maar wel immens genoten vorige vrijdag van live-revelatie HANS MORTELMANS. De liedjes waren al excellent en de grote stukken in vooral De Standaard waren ons bijgebleven, maar deze fijne mens en zijn wakkere kwartet bleken ook nog eens open te bloeien op ons podium. In vaktermen: perfecte kiosk stuff. Ofte: niet te luid, gevarieerd, geïnspireerd en met een goede dosis milde en toch dappere humor. Denk maar aan die verwijzing naar Johan Verminnen ('kan ik mijn Sabam aangifte meteen aan hem afgeven'), of natuurlijk dat alerte lied van dé Wannes over de Vlaamse Kwestie (met vanmiddag dan ook nog eens die Boterhammenpresentator in een driekleurig koerstruike... niet iedereen kan daar zo in 't groen mee lachen...)

En wat viel er verder nog te verduren?

Voor alle duidelijkheid (want dit lijkt wel een 'slechtzichtsetlist') de laatste nummers heten wel degelijk: 'Sedentair' (peins ik), 'Madame Tigra' (schoon!), 'Nonkel Staf' (straf!) en (goed opletten) 'Stadskoepletten'.

En het leek ineens ook wel een themadagje. Met Hans die ons ex-opperhoofd Jari Demeulemeester terecht vermeldde bij zijn Showbizzblues, en daarna de immer magistrale JOHAN VERMINNEN (en zijn sterke muzikanten) die ons gedreven wist te amuseren met zijn omvangrijke euh oeuvre, talrijke Brusselse referenties en vertellementen over ondermeer collega Raymond, en natuurlijk ook met een klassieker als 'Spelers & Drinkers', ooit uitgegroeid tot een heuse AB productie onder impuls van, jawel, de Jari. Tof. En ook altijd plezant: mogen meezingen met 'Rue des Bou oe oe oe oe oe ouchers!' Ja vrienden, we maakten weer veel wind en hier kunt u dan gezwind de Verminnen setlist vinden: