Ons favoriete feeërieëke outdoor ontdekkingsfestival? Helemaal! Outdoor cocoonen? Inderdaad! En meteen: leve The Bony King Of Nowhere en Dent May met zijn ukulele.

Wat een precieze timing van het weer! Net als onze platenridder van dienst zijn eerste plaat oplegt, begint het flink te regenen. Wat een domper. Maar nog voor de eerste band opmoet won de zon het pleit en bleef het kurkdroog op de flink bevolkte openingsavond van de Feeërieën. Dank u alweer weer, wij zullen altijd beleefd blijven tegen u!

DENT MAY herkennen we backstage meteen aan zijn veel te grote bril. Als verzamelaar van platenhoezen met poezen op de cover (niets abnormaal mee overigens: sommigen zijn imker, anderen dan weer parelvisser) moest ik uiteraard weten wat er achter Cats Purring zit… Als grote liefhebber van katten (“We live in a house full of cats”) noemt hij zijn collectief Cats Purring dat actief is in zijn thuisstad Mississippi en concerten organiseert van bevriende bands… Het collectief geeft zelfs tijdschriften uit onder de noemer Kitty Snacks. Tja, als je bevriend bent met Animal Collective en een debuut uitbrengt op Paw Tracks is de liefde voor dieren wel heel groot. Dent May - verslaaft aan zijn ukelele - begint later op de avond danig rommelig, maar landt in de tweede helft heerlijk. Een geslaagde eerste Belgische passage zowaar.

Heerlijk weerzien overigens met THE BONY KING OF NOWHERE. Het was alweer twee jaar geleden dat The Bony King op het podium van de Feeërieën stond. En hadden wij niet gezegd dat ‘Alas My Love’ het beste Belgische debuut is van 2009? Inderdaad. En daar staan we nog steeds achter. Als het eerder die avond begint te regenen zegt zanger Bram Vanparys “Ah, ik hou van de regen, dat heeft wel iets”. Tja als je droog onder een mooie kiosk staat kan ik daar inkomen natuurlijk. Live is The Bony king fel gegroeid en blijft nog immer groeien. We mogen nog veel verwachten van deze man in de toekomst. Nu alreeds benieuwd naar zijn nieuwe plaat. Binnenkort tracht The Bony King Of Nowhere zijn geluk overigens uit aan de overkant van het kanaal (Londen). Mag het nog iets verder zijn? Jawel, Bony King probeert het meteen ook aan de overkant van de oceaan. “Dit najaar trek ik naar New York op vakantie en eenmaal daar kan ik net zo goed een paar optredens doen”. Wat een mooie werkethiek. En het werkt: Bram heeft zelf reeds een drietal optredens vast gelegd waaronder een in The Living Room te Manhattan. Respect!

Tijd voor de nacht! En nu al uitkijkend naar de mooie avond rond Alan Lomax…