"Een Amsterdamse zangeres die de smartlap gebruikt om te protesteren, een duet opnam met Goldband en twee jaar geleden Pukkelpop aftrapte met een sterk statement tegen Reuzegom”, zo kondigt HUMO Sophie Straat aan naar aanleiding van haar optreden op Boterhammen In Het Park deze zomer.

Straat maakte in Nederland een bliksemstart: met haar debuut-EP ’T Is Niet Mijn Schuld (2020) won ze een prestigieuze Edison, en voor haar debuutalbum Smartlap Is Niet Dood (2023) volgden nominaties voor 3FM Awards, Edisons en de Amsterdamprijs voor de Kunst. De EP Gebroken Spiegels (2024) bestaat uit één lang lied, opgenomen met het Metropole Orkest, en volgens De Groene Amsterdammer “zeldzaam groots opgezet en gedurfd”. 

Op enkele jaren tijd groeide Sophie Straat zo uit tot “het boegbeeld van de generatie twintigers die maatschappelijk betrokken is” (Volkskrant) en verzamelde haar muziek meer dan vijftien miljoen streams. Met haar band maakte ze indruk op festivals van ITGWO tot Lowlands en Pukkelpop, maar ook met uitverkochte clubtours en haar eigen festival Protestfest; al drie jaar op rij in een uitverkochte Paradiso in Amsterdam (de volgende editie is op zaterdag 28 maart 2026).

Naast haar muziek maakt Sophie als multidisciplinair kunstenaar ook artwork, foto’s en films, zoals de kortfilm Mooier Als Je Lacht, die om drie albumsongs draait. Sophie Straat is hier om iets te vertellen met haar protestliederen, met als uiteindelijke doel verandering teweeg te brengen. Want de wereld is kut en wordt alleen nog maar kutter, maar “de revolutie is niet meer te stoppen” (De Standaard).

Haar tweede album Wie de fak is Sophie Straat? verschijnt op 3 oktober, maar haar nieuwe single Let me tell you something ’bout my country komt al uit op 29 augustus, samen met de voorverkoop voor dit concert.

“Bang voor communisme, 
bang voor de Islam, 
bang voor nieuwe tijden, 
dit kun je sowieso niet aan. 
Ik wil zeggen dat het goed komt, 
maar denk eigenlijk van niet 
Ik ben angstig voor de toekomst 
want ik zie alleen verdriet 
Ze zeggen dat blaffende honden niet bijten,
maar dat geloof ik niet 
Want de stillen zijn de klos 
en er is niemand die het ziet.”

Uit Gebroken Spiegels - Sophie Straat