Meester van de Americana bezweert keer op keer
Bill Callahan – in een ander leven ooit nog in AB (’00) met zijn band Smog – bepaalt zijn eigen ritmiek, los van de wetten van de muziekindustrie. Zo dateert zijn jongste album ‘Dream River’ alweer uit 2013 en toert hij als hij daar simpelweg zin in heeft. Maar één ding is zeker: zijn puur ingetogen songwritervakmanschap kruipt keer op keer onder je huid. Denk maar aan zijn klassiekers als ‘Sometimes I Wish We Were An Eagle’ (’09) of ‘Apocalypse’ (’11). Recent verscheen nog een live album via Jack Whites Third Man Records en werden zijn (superbe) songs ‘America!’ en ‘Drover’ nog gebruikt als soundtrack bij de bejubelde Netflix-reeks ‘Wild Wild Country’ over de Indiase goeroe Bhagwan Shree Rajneesh.
In de pers
‘***** - intense, spellbinding singer at his deadpan best.’ (The Guardian)‘A quiet masterpiece.’ (Pitchfork over zijn album ‘Apocalypse’)
Fun fact
Callahan en humor? Yep, die gaan verrassend hand in hand. Of hoe verklaar je anders dat hij op zijn jongste Belgische passage in ’17 stand-upcomedian Nigel Williams uitnodigde als opwarmer?SERIOUS FACT:
Dit concert wordt opgedragen aan Marianne Dekimpe, eertijds booker met wie AB het eerste Callahan-concert onder eigen naam programmeerde. Het kan géén toeval zijn dat Callahan ooit Cohens ‘So Long Marianne’ coverde.
Bill Callahan betrad bijna 20 jaar geleden – in 2000 om precies te zijn – voor het eerst het AB-podium met zijn band Smog.
Mobiliteit
Vraag & antwoord
Drankjetons